I looked at the work of Christian Boltanski. This artist was recommended to me by one of my teachers.
Onderzoek naar Christian Boltanski – de kunstenaar van de schaduw
Hieronder heb ik teksten verzameld over het werk van Christian Boltanski. De teksten zijn soms in het Engels, soms in het Nederlands. Meestal is er een referentie opgenomen van een werk of tentoonstelling.
De teksten heb ik verzameld om mij een beeld te kunnen vormen van de kunstenaar.
Gera
Hoe werkt Christian?
“Vanuit zijn belangstelling voor gefragmenteerde beelden van het verleden begon hij verzamelingen aan te leggen van allerlei objecten die getuigen van voorbije levensverhalen.”
“I began to work as an artist when I began to be an adult, when I understood that my childhood was finished, and was dead. I think we all have somebody who is dead inside of us. A dead child. I remember the Little Christian that is dead inside me.”
—Christian Boltanski, Tate Magazine Issue 2
“Christian Boltanski’s work is about life; he loads his work with images of people…His highest goal is for his art to be mistaken for life itself. To Boltanksi, uniting art and life is essential in order to make effective and meaningful work. ‘For me,’ he has remarked, ‘painting isn’t provocative or moving, only life is moving. But I am an artist and therefore all I do is termed art. I can only postpone the viewer’s awareness of my work as art. One day, of course, it’s forcibly discovered. The fascinating moment for me is when the spectator hasn’t registered the art connection, and the longer I can delay this association the better.’ Working with this goal in mind, he has defined since 1968 his own unique position on what it means to be and avant-garde artist: art for Boltanski, is avant-garde when you cannot name whether it is art or life.” Wrote Mary Jane Jacobs in the exhibit’s catalogue.
https://archive.newmuseum.org/exhibitions/174
Werk
- Les Concessions, 1996
Foto’s bedekt door zwarte doeken, in beweging gebracht door een ventilator.
Het oeuvre van Boltanski verraadt een obsessieve belangstelling voor de vergankelijkheid van ons bestaan en voor de onontkoombare vergetelheid waarin wij mettertijd zullen geraken. Wat rest zijn schaarse sporen en ijle nabeelden.
Vanuit zijn belangstelling voor dergelijke gefragmenteerde beelden van het verleden begon hij verzamelingen aan te leggen van allerlei objecten die getuigen van voorbije levensverhalen. Met name raakte hij geboeid door oude portretfoto’s die hij op vlooienmarkten, in archieven en albums vond.
Met Les Concessions brengt Boltanski anonieme doden in herinnering door hun beeltenis te bewaren. Hij doet dit met uitvergrote foto’s die achter zwarte lappen aan de wanden zijn gehangen. Een draaiende ventilator aan het plafond brengt de lappen licht in beweging, waardoor zichtbaar wordt dat ze iets verborgen houden. Af en toe is een glimp van het beeld te zien. Om de foto’s te bekijken moeten we telkens een lap oplichten. Op dat moment stuiten we op choquerende beelden van allerlei geweldsdelicten die Boltanski uit een Spaans sensatieblad heeft verzameld. Boltanski heeft deze beelden uit het Spaanse blad El Caso gehaald, een tijdschrift dat zich verlustigt aan geweldsdelicten.
- Les Bougies, 1996
12 koperen figuurtjes, elk op een zinken console met kaars - L’album photographique de Christian Boltanski 1948-1956, 1972
zwart-wit foto’s (I-XXXII), geplakt op karton, in metalen doos
doos 5,3 x 16,2 x 22,3 cm, ed. 4/60
1997.CB.03 - Diese Kinder suchen ihre Eltern, 1993
53 zwart-wit foto’s met lampjes
Voor Diese Kinder suchen ihre Eltern (Deze kinderen zoeken hun ouders) heeft Boltanski gebruik gemaakt van foto’s van Duitse kinderen die tijdens de oorlogsjaren ontheemd waren geraakt en voor wie het Rode Kruis indertijd met pamfletten een zoekactie naar de ouders heeft georganiseerd. In de installatie worden de pamfletfoto’s door eenvoudige lampjes verlicht en lopen de snoeren over de portretten als een barst in zowel het beeld als de ziel. De kinderen zijn van Boltanski’s eigen generatie en ondanks alles is er met hen een zekere lotsverbondenheid.
En of ze dood zijn of nog leven; ze zijn pas echt verdwenen als niemand meer aan hen denkt.
- Heartbeats collection
Christian Boltanski
Born in Paris, 1944. Explores themes of life and death in a variety of media, including video, photography, painting, sculpture, and multimedia installations. In addition to attempts at recreating personal histories, Mr. Boltanski captures memories of anonymous individuals through cookie tin-boxes, candles, thousands of photos, articles of used clothing, and personal names, among other things, to express the importance, transience, and fading of human existence. Boltanski exhibitions have been held at leading museums worldwide, and the artist has contributed to many international art festivals including Documenta (1972, 1977), Venice Biennale (1975, 1980, 1993, 1995), and Echigo-Tsumari Art Triennale, Niigata (2000, 2003, 2006, 2009). He is one of the most significant French contemporary artists.
- Humans
The fascinating moment for me is when the spectator hasn’t registered the art connection, and the longer I can delay this association the better.” By appropriating mementos of other people’s lives and placing them in an art context, Boltanski explores the power of photography to transcend individual identity and to function instead as a witness to collective rituals and shared cultural memories.
The installation consists of more than 1,100 images that the artist rephotographed from sources he had previously used: school portraits, family photographs, newspaper pictures, and police registries. Simultaneously illuminated and obfuscated by dangling lightbulbs, the snapshots provide no context with which to identify or connect the unnamed individuals, or to distinguish the living from the dead or victims from criminals. Each of these traces of human life has been reduced to a uniform size to obscure distinguishing features and to suggest the equality of the photographs’ subjects. The collection of images is installed at random, thereby prohibiting the imposition of a single narrative. Within this haunting environment, Boltanski intermingles emotion and history, juxtaposing innocence and guilt, truth and deception, sentimentality and profundity.
https://www.guggenheim-bilbao.eus/en/the-collection/works/humans - Misterios, 2017, site-specific installation, Patagonia
“I believe that mythology is stronger than the art piece. I hope that in a few years the piece will be destroyed, and everybody is going to forget my name. But people will say there was a crazy guy who tried to speak with the whales.” Boltanski
https://www.youtube.com/watch?v=AXmcUOMKL40 - Theatre des ombres
https://www.youtube.com/watch?v=TDrFplT3Nug
16 figurines (metal, cardboard, wire, electrical tape, nails, pins, wood and leaves), 4 light projectors, fan and transformer
What drives me as an artist is that I think everyone is unique, yet everyone disappears so quickly. I made a large work called The Reserve of Dead Swiss (1990) and all the people in photographs in the work are dead. We hate to see the dead, yet we love them, we appreciate them. Human. That’s all we can say. Everyone is unique and important. But I like something Napoleon said when he saw many of his dead soldiers on a battlefield: ‘Oh, no problem – one night of love in Paris and you can replace everybody.’I’m always a beginner, and the most important thing is always the next piece. We artists never know if we can do it again. You have done something – and most of the time I hate what I have done a few years ago – and you don’t know if you can do something now. The good artists are usually the very young or the very old. The ones who are very young are so stupid that they have no fear. And when they are very old they aren’t afraid any more. In the meantime, you are always, always, afraid. Christian Botanski
Interviews & links; teksten
• https://www.volkskrant.nl/cultuur-media/zonder-kunst-zat-ik-in-een-psychiatrische-inrichting~bde5f095/
• https://oudekerk.nl/programma/christian-boltanski/
• https://depont.nl/collectie/kunstenaar/christian-boltanski/les-concessions/info
• https://player.vimeo.com/video/318661784?title=0&byline=0&portrait=0&color=ffffff&api=1&autoplay=1
• http://theartroomplant.blogspot.com/2015/03/christian-boltanski.html
Anderen, ook geïnspireerd door Boltanski:
• Shadow shrine, Meng-yu Yan, https://artdesign.unsw.edu.au/whats-on/events/shadow-shrine-meng-yu-yan
Gera’s ideeën voor werken
• werk met draadfiguren
• werk met oude ansichtkaarten (van tante Hannie)
• werk met lampen en electriciteitsdraden