Zaterdag toog ik naar de bouwmarkt voor pvc-buizen. Binnen een halve dag had ik twee ‘corona-hoepels’ gemaakt. Ik trok de stoute schoenen en mijn corona-hoepel aan en liep samen met I en J naar de supermarkt en terug. Dat was voor mij al een heel avontuur. Ik schreef er een ‘blog’ over en postte het op social media. Klaar, dacht ik: nu afwachten of iemand het op zou pakken. Ik kreeg leuke reacties op FB (onder), insta en twitter.
Zo makkelijk kwam ik er niet vanaf. Vandaag werd ik gebeld door HKU persvoorlichter Jelko. Of ik geen beter filmpje had? Wat een fantastische vraag! Natuurlijk kon ik op zo’n vraag geen nee zeggen. Gelukkig wilde filmmaker Robert Zwart mij helpen met professionelere filmbeelden en Vincent Boukema offerde zich dit keer op als ‘hoepeldrager in crime’. We vertrokken vanaf de CultuurHoek en maakten een winkelwandeling over de Driebergse Traaij. Het leverde anderhalf uur beeldmateriaal op; 25 gigabytes. Ik bood aan om het zelf te editen, want dat is vreselijk tijdrovend werk.
Het is nu na 00.15 uur en ik ben nog steeds niet klaar met editen. Ik heb al wel een les geleerd. Misschien had ik zaterdag ‘door moeten pakken’ en niet zoveel afstand moeten nemen, want inmiddels heeft een andere hoepeldrager het al tot de NOS-media geschopt, terwijl mijn filmpje nog steeds niet klaar is.
Bij het googlen (24 maart) zag ik dat ik niet de enige ben die dit heeft bedacht: Gerben Kamphorst, EditieNL en werknemers van het bedrijf Kootstra maakten eerder al hoepels. Dit wist ik niet. Als ik iets maak wil ik niet weten of het al bestaat want dan laat ik me beïnvloeden, maar ik was dus niet de eerste met dit idee.